Rozdział 26 - Trucizna (4)
Tłumacz: Seft-chan
Drugi rozdział ekstra w tym tygodniu, miłego czytania 😉
------
Przez cały dzień i noc Jun Qing leżał na łóżku, będąc na krawędzi śmierci. Wszyscy lekarze, którzy przyszli i zmierzyli mu puls, mieli ten sam zmartwiony wyraz twarzy. Wszyscy mieli jeden werdykt – Jun Qing był o krok od drzwi śmierci.
Wyglądało na to, że Jun Xian postarzał się z dnia na dzień o dziesięć lat, kiedy siedział obok swojego syna, gdy machał ręką i prosił ich wszystkich, aby wrócili do pałacu. Siedział smutny, chowając twarz w dłoniach.
------
– Czy to prawda? – cesarz, który siedział w gabinecie słuchał lekarza, który relacjonował mu sytuację Jun Qing.
Jego twarz była pozbawiona jakiegokolwiek wyrazu, gdy słuchał z powagą.
– Ten pokorny nie śmie kłamać. Trucizna Jun Qing rzeczywiście pojawiła się ponownie i zaatakowała serce. – lekarz zeznał zgodnie z prawdą.
– Szkoda. Rozkaż wysłać Żeń-szeń ze Śnieżnej Góry i Czerwony Lingzhi do Pałacu Lin. – cesarz czuł się bardzo hojny.
Zarówno Żeń-szeń ze Śnieżnej Góry, jak i Czerwony Lingzhi to rzadkie zioła, które były używane do przedłużania życia i dla wszystkich było jasne, że Jun Qing nie pożyje zbyt długo.
– Tak, Wasza Wysokość.
– Odstąp. – cesarz machnął ręką.
Kiedy lekarz wyszedł, cesarz odchylił się na krześle. Gdy przeglądał różne zwoje na biurku, można było dostrzec mały uśmiech.
------
W Pałacu Lin panował mrok, gdy Jun Qing leżał nieruchomo na łóżku, jego oddech był bardzo słaby.
Jun Xian siedział obok niego z czerwonymi oczami.
– Dlaczego to się nagle stało? Wszystko było w porządku przez te wszystkie lata, dlaczego trucizna nagle rozgorzała? – Jun Xian nie mógł zrozumieć.
Przez te wszystkie lata jego stan był stabilny, co mogło ponowić działanie trucizny?
Stojący z boku mężczyzna miał poważny wyraz twarzy, gdy mocno zacisnął pięść.
– Czy jakiś podejrzany personel wszedł ostatnio do Pałacu? – zapytał Jun Xian, marszcząc brwi.
Mężczyzna potrząsnął głową, patrząc na leżącego na łóżku Jun Qing, jego serce toczyło wewnętrzną walkę. Zanim Jun Qing zemdlał, specjalnie powiedział mu, żeby nikomu nie mówił, że Jun Wu Xie przyszła tam wcześniej. Nieważne, co się stało z głębi serca wierzył, że Jun Wu Xie go nie skrzywdzi. Po prostu wziął to, ponieważ jego życie miało się skończyć trochę wcześniej, to wszystko. Nie chciał wplątać swojej bratanicy w czyjś wielki plan mający na celu pogrążenie Pałacu Lin w dalszym zamieszaniu.
Ale teraz wszyscy lekarze stwierdzili, że nie zostało mu dużo czasu. Czy musiał ukrywać to na zawsze? Mężczyzna był skonfliktowany; gdyby to był ktoś inny, przesłuchał by go bezpośrednio, ale sprawcą była Jun Wu Xie!
Jeśli Jun Qing naprawdę umrze, Pałac Lin nie miał już przyszłości.
– To… Co tu się stało? – zabrzmiał nagle zdziwiony głos.
Mężczyzna i Jun Xian odwrócili się w tym samym czasie, gdy zobaczyli Jun Wu Xie w drzwiach niosącą czarnego kota w ramionach z pytającym wyrazem twarzy.
– Wu Xie… – ochrypły głos Jun Xian był pełen smutku.
Mężczyzna zacisnął drżącą pięść i zdusił w sobie słowa, które chciał powiedzieć.
– Twój wujek został otruty. – Jun Xian powoli jej to wyjaśnił, gdy zamknął oczy w rozpaczy.
Otruty? Jun Wu Xie była lekko zaskoczona, kiedy to usłyszała. Natychmiast poszła do łóżka, ignorując zaskoczonego Jun Xiana i mężczyznę, gdy mierzyła puls Jun Qing.
Jego puls był bardzo słaby, ledwo wyczuwalny. Twarz Jun Qing była blada i pokryta potem zmieszanym z czarną substancją. Wszystko to pasuje do opisu zatrucia.
Gdyby to byli inni, uznaliby to za poważne zatrucie. Jednakże kim była Jun Wu Xie? Od razu znalazła coś innego.
Chociaż puls Jun Qing był słaby, był również bardzo stabilny.
Jun Wu Xie natychmiast ściągnęła kołdrę i wyjęła poduszkę.
– Wu Xie, co ty robisz?!
– Wujek ma się dobrze. – umysł Jun Wu Xie był skupiony na leczeniu i nie wiedziała, jak jej nagłe działania i słowa wpłynęły na resztę, która stała tam z otwartymi ustami.
Wyglądało na to, że Jun Xian postarzał się z dnia na dzień o dziesięć lat, kiedy siedział obok swojego syna, gdy machał ręką i prosił ich wszystkich, aby wrócili do pałacu. Siedział smutny, chowając twarz w dłoniach.
------
– Czy to prawda? – cesarz, który siedział w gabinecie słuchał lekarza, który relacjonował mu sytuację Jun Qing.
Jego twarz była pozbawiona jakiegokolwiek wyrazu, gdy słuchał z powagą.
– Ten pokorny nie śmie kłamać. Trucizna Jun Qing rzeczywiście pojawiła się ponownie i zaatakowała serce. – lekarz zeznał zgodnie z prawdą.
– Szkoda. Rozkaż wysłać Żeń-szeń ze Śnieżnej Góry i Czerwony Lingzhi do Pałacu Lin. – cesarz czuł się bardzo hojny.
Zarówno Żeń-szeń ze Śnieżnej Góry, jak i Czerwony Lingzhi to rzadkie zioła, które były używane do przedłużania życia i dla wszystkich było jasne, że Jun Qing nie pożyje zbyt długo.
– Tak, Wasza Wysokość.
– Odstąp. – cesarz machnął ręką.
Kiedy lekarz wyszedł, cesarz odchylił się na krześle. Gdy przeglądał różne zwoje na biurku, można było dostrzec mały uśmiech.
------
W Pałacu Lin panował mrok, gdy Jun Qing leżał nieruchomo na łóżku, jego oddech był bardzo słaby.
Jun Xian siedział obok niego z czerwonymi oczami.
– Dlaczego to się nagle stało? Wszystko było w porządku przez te wszystkie lata, dlaczego trucizna nagle rozgorzała? – Jun Xian nie mógł zrozumieć.
Przez te wszystkie lata jego stan był stabilny, co mogło ponowić działanie trucizny?
Stojący z boku mężczyzna miał poważny wyraz twarzy, gdy mocno zacisnął pięść.
– Czy jakiś podejrzany personel wszedł ostatnio do Pałacu? – zapytał Jun Xian, marszcząc brwi.
Mężczyzna potrząsnął głową, patrząc na leżącego na łóżku Jun Qing, jego serce toczyło wewnętrzną walkę. Zanim Jun Qing zemdlał, specjalnie powiedział mu, żeby nikomu nie mówił, że Jun Wu Xie przyszła tam wcześniej. Nieważne, co się stało z głębi serca wierzył, że Jun Wu Xie go nie skrzywdzi. Po prostu wziął to, ponieważ jego życie miało się skończyć trochę wcześniej, to wszystko. Nie chciał wplątać swojej bratanicy w czyjś wielki plan mający na celu pogrążenie Pałacu Lin w dalszym zamieszaniu.
Ale teraz wszyscy lekarze stwierdzili, że nie zostało mu dużo czasu. Czy musiał ukrywać to na zawsze? Mężczyzna był skonfliktowany; gdyby to był ktoś inny, przesłuchał by go bezpośrednio, ale sprawcą była Jun Wu Xie!
Jeśli Jun Qing naprawdę umrze, Pałac Lin nie miał już przyszłości.
– To… Co tu się stało? – zabrzmiał nagle zdziwiony głos.
Mężczyzna i Jun Xian odwrócili się w tym samym czasie, gdy zobaczyli Jun Wu Xie w drzwiach niosącą czarnego kota w ramionach z pytającym wyrazem twarzy.
– Wu Xie… – ochrypły głos Jun Xian był pełen smutku.
Mężczyzna zacisnął drżącą pięść i zdusił w sobie słowa, które chciał powiedzieć.
– Twój wujek został otruty. – Jun Xian powoli jej to wyjaśnił, gdy zamknął oczy w rozpaczy.
Otruty? Jun Wu Xie była lekko zaskoczona, kiedy to usłyszała. Natychmiast poszła do łóżka, ignorując zaskoczonego Jun Xiana i mężczyznę, gdy mierzyła puls Jun Qing.
Jego puls był bardzo słaby, ledwo wyczuwalny. Twarz Jun Qing była blada i pokryta potem zmieszanym z czarną substancją. Wszystko to pasuje do opisu zatrucia.
Gdyby to byli inni, uznaliby to za poważne zatrucie. Jednakże kim była Jun Wu Xie? Od razu znalazła coś innego.
Chociaż puls Jun Qing był słaby, był również bardzo stabilny.
Jun Wu Xie natychmiast ściągnęła kołdrę i wyjęła poduszkę.
– Wu Xie, co ty robisz?!
– Wujek ma się dobrze. – umysł Jun Wu Xie był skupiony na leczeniu i nie wiedziała, jak jej nagłe działania i słowa wpłynęły na resztę, która stała tam z otwartymi ustami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz