Rozdział 13 - Wspomnienia (2)
Tłumacz: Seft-chan
Jun Wu Xie spojrzała na niego, gdy uklęknął przed nią i bardzo płynnym, wyćwiczonym ruchem osobiście nakarmił ją lekarstwem.
Ju Wu Xie nie zastanawiała się zbyt wnikliwie nad tymi działaniami, ponieważ naiwnie przyjmowała za pewnik, że uczciwie spłacał swoją wdzięczność.
Od narodzin dorastała w sekretnej willi przez ponad 10 lat. Od naiwnego małego dziecka do jej nastoletniości nie miała zbyt wielu szans, by poznać i zrozumieć świat zewnętrzny. Jak dogadać się z innymi nie leżało w zakresie jej myślenia.
W tym okresie czasu tylko liczne książki medyczne i wiedza medyczna wypełniały jej mózg. Jej jedyny krewny trzymał ją w niewoli głęboko w górach.
Nie oczekuj od niej niczego w odniesieniu do znania dróg tego świata.
Jun Wu Yao pochylił się lekko, jedna ręka na jej plecach mocno ją podtrzymywała, a w drugiej miał miskę z lekarstwem, powoli ją karmiąc.
Kiedy się pochylił, lekko zmarszczyła brwi.
– Nie lubię zapachu krwi. – powiedziała ponuro.
Jun Wu Yao uśmiechnął się sztywno. Ju Wu Xie dalej piła lekarstwo.
Jun Wu Yao niósł pustą miskę. Gdy tylko wyszedł z pokoju, jego uśmiech zniknął. Podnosząc rękę, powąchał rękaw i poczuł słaby zapach krwi.
Wcześniej uważał, żeby nie pobrudzić się krwią.
– Wygląda na to, że następnym razem najpierw muszę wziąć kąpiel. – na przystojnej twarzy Jun Wu Yao ponownie pojawił się frywolny uśmiech, jednak ciemne oczy były tak głębokie, że nie odzwierciedlały żadnych śladów emocji.
-------
Następnego ranka wieści rozeszły się po Cesarskim Mieście lotem błyskawicy.
Ostatniej nocy, podczas powrotu z „Morza Kwiatów”, Drugi Książę i jego świta zostali zaatakowani przez tajemniczą grupę i wszyscy jego strażnicy zostali unicestwieni. Drugi Książę stoczył krwawą bitwę z wrogiem i zdołał ocalić jedynie życie własne i piękność. Ta sprawa rozwścieczyła cesarza, który zarządził dokładne zbadanie sprawy, wyznaczając ogromną nagrodę za sprawców, którzy odważyli się dokonać zamachu na księcia.
Wybuchła wielka wrzawa w murach Cesarskiego Miasta. Pocztą pantoflową przenoszono wiele dyskusji.
Wszyscy wiedzą, że Drugi Książę i Jun Wu Xie z Pałacu Lin mają zaaranżowane małżeństwo. Jednakże tej nocy, gdy Drugi Książę został zaatakowany ta piękność, którą uratował nie była Jun Wu Xie! To znaczy, że wcześniej tego dnia poszedł z inną kobietą nad „Morze Kwiatów”.
Jun Wu Xie była tyranem!
Wszyscy wiedzą, że młoda panienka z Pałacu Lin jest bardzo niegrzeczna i arogancka, zawsze powodując zamieszanie w mieście.
Ludzie nie mogli powstrzymać się od spekulacji, że sprawcą ataku na Drugiego Księcia był nikt inny, jak Jun Wu Xie. Mimo wszystko jej narzeczony był z inną kobietą. Normalna kobieta nie może tego znieść, nie mówiąc już o tyranicznej naturze Jun Wu Xie.
Tylko w jeden poranek Cesarskie Miasto było w chaosie. Drugi Książę nie chciał już znosić tyranicznej Jun Wu Xie i w tajemnicy wyszedł z pięknością, jednak ona odkryła to, wysłała pod przykrywką Armię Rui Lin i próbowała zabić Drugiego Księcia i jego nową miłość.
Plotki szły pocztą pantoflową, a zapamiętane wersje były opowiadane tak, jakby ci ludzie widzieli to na własne oczy.
Ju Wu Xie nie zastanawiała się zbyt wnikliwie nad tymi działaniami, ponieważ naiwnie przyjmowała za pewnik, że uczciwie spłacał swoją wdzięczność.
Od narodzin dorastała w sekretnej willi przez ponad 10 lat. Od naiwnego małego dziecka do jej nastoletniości nie miała zbyt wielu szans, by poznać i zrozumieć świat zewnętrzny. Jak dogadać się z innymi nie leżało w zakresie jej myślenia.
W tym okresie czasu tylko liczne książki medyczne i wiedza medyczna wypełniały jej mózg. Jej jedyny krewny trzymał ją w niewoli głęboko w górach.
Nie oczekuj od niej niczego w odniesieniu do znania dróg tego świata.
Jun Wu Yao pochylił się lekko, jedna ręka na jej plecach mocno ją podtrzymywała, a w drugiej miał miskę z lekarstwem, powoli ją karmiąc.
Kiedy się pochylił, lekko zmarszczyła brwi.
– Nie lubię zapachu krwi. – powiedziała ponuro.
Jun Wu Yao uśmiechnął się sztywno. Ju Wu Xie dalej piła lekarstwo.
Jun Wu Yao niósł pustą miskę. Gdy tylko wyszedł z pokoju, jego uśmiech zniknął. Podnosząc rękę, powąchał rękaw i poczuł słaby zapach krwi.
Wcześniej uważał, żeby nie pobrudzić się krwią.
– Wygląda na to, że następnym razem najpierw muszę wziąć kąpiel. – na przystojnej twarzy Jun Wu Yao ponownie pojawił się frywolny uśmiech, jednak ciemne oczy były tak głębokie, że nie odzwierciedlały żadnych śladów emocji.
-------
Następnego ranka wieści rozeszły się po Cesarskim Mieście lotem błyskawicy.
Ostatniej nocy, podczas powrotu z „Morza Kwiatów”, Drugi Książę i jego świta zostali zaatakowani przez tajemniczą grupę i wszyscy jego strażnicy zostali unicestwieni. Drugi Książę stoczył krwawą bitwę z wrogiem i zdołał ocalić jedynie życie własne i piękność. Ta sprawa rozwścieczyła cesarza, który zarządził dokładne zbadanie sprawy, wyznaczając ogromną nagrodę za sprawców, którzy odważyli się dokonać zamachu na księcia.
Wybuchła wielka wrzawa w murach Cesarskiego Miasta. Pocztą pantoflową przenoszono wiele dyskusji.
Wszyscy wiedzą, że Drugi Książę i Jun Wu Xie z Pałacu Lin mają zaaranżowane małżeństwo. Jednakże tej nocy, gdy Drugi Książę został zaatakowany ta piękność, którą uratował nie była Jun Wu Xie! To znaczy, że wcześniej tego dnia poszedł z inną kobietą nad „Morze Kwiatów”.
Jun Wu Xie była tyranem!
Wszyscy wiedzą, że młoda panienka z Pałacu Lin jest bardzo niegrzeczna i arogancka, zawsze powodując zamieszanie w mieście.
Ludzie nie mogli powstrzymać się od spekulacji, że sprawcą ataku na Drugiego Księcia był nikt inny, jak Jun Wu Xie. Mimo wszystko jej narzeczony był z inną kobietą. Normalna kobieta nie może tego znieść, nie mówiąc już o tyranicznej naturze Jun Wu Xie.
Tylko w jeden poranek Cesarskie Miasto było w chaosie. Drugi Książę nie chciał już znosić tyranicznej Jun Wu Xie i w tajemnicy wyszedł z pięknością, jednak ona odkryła to, wysłała pod przykrywką Armię Rui Lin i próbowała zabić Drugiego Księcia i jego nową miłość.
Plotki szły pocztą pantoflową, a zapamiętane wersje były opowiadane tak, jakby ci ludzie widzieli to na własne oczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz